Przejdź do zawartości

Stepan Riabczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stepan Riabczenko
Ilustracja
Stepan Riabczenko w Odessie (2015)
Data i miejsce urodzenia

17 października 1987
Odessa, ZSRR

Narodowość

ukraiński

Alma Mater

Odeska Państwowa Akademia Budownictwa i Architektury

Dziedzina sztuki

sztuka cyfrowa, architektura, rzeźbiarstwo, sztuka światła, grafika

Epoka

sztuka nowych mediów

Multimedia w Wikimedia Commons

Stepan Wasylowycz Riabczenko (ukr. Степан Васильович Рябченко, ur. 17 października 1987 w Odessie) – ukraiński artysta specjalizujący się w dziedzinie sztuki cyfrowej, architektury konceptualnej, grafiki, rzeźby i instalacji świetlnych[1]. Znany jest przede wszystkim ze swoich monumentalnych prac oraz wideo instalacji, w których przedstawia cyfrowy wszechświat, łączący idee artysty z bohaterami z mitologii, a także z wizualizacji nieistniejących bytów, takich jak np. wirusy komputerowe, elektroniczne wiatry, wirtualne kwiaty itd[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Myśliwy, 2020

Stepan Riabczenko urodził się 17 października 1987 r. w Odessie[3] w rodzinie artystów. Jego ojciec, Wasyl Riabczenko jest jednym z najważniejszych przedstawicieli współczesnej sztuki ukraińskiej oraz „Nowej Ukraińskiej Fali”[4], a dziadek, Serhij Riabczenko, był radzieckim i ukraińskim artystą-grafikiem[5].

W 2011 roku ukończył Odeską Państwową Akademię Budownictwa i Architektury(inne języki), uzyskując tytuł zawodowy magistra architektury[6].

W październiku 2015 roku magazyn „Forbes” umieścił go na liście 30. młodych Ukraińców, którzy osiągnęli największe sukcesy w różnych dziedzinach[7][8].

Od 2020 roku Stepan Riabczenko pełni funkcję głównego kuratora artystycznego stowarzyszenia twórczego ART LABORATORY[9][10]. Jest również pomysłodawcą i kuratorem zorganizowanej w przestrzeni wirtualnej międzynarodowej wystawy „Strange Time”, która otwarta została 7 maja 2020 roku podczas kwarantanny związanej z rozprzestrzenianiem się wirusa Covid-19[11][9]. Wystawa rozwija się i ewoluuje niczym żywy organizm, będąc nieustannie uzupełnianą o prace artystów z całego świata i rozszerzając swoje granice[12][13].

W 2020 roku Stepan Riabczenko został pierwszym artystą, który został zaproszony do reprezentowania Ukrainy na międzynarodowym biennale Changwon Sculpture w Korei Południowej[14].

W 2021 roku artysta znalazł się w rankingu 15. najlepszych światowych artystów zajmujących się sztuką cyfrową brytyjskiego wydania „Electric Artefacts”[15]. W tym samym roku reprezentował Ukrainę na Expo 2020 w Dubaju[16].

Mieszka i pracuje w Odessie[17].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
Czarnobyl, 2011

Stepan Riabczenko wykorzystuje szeroką gamę oprogramowania komputerowego oraz sztuki cyfrowej do tworzenia wielkoformatowych cyfrowych wydruków, animacji, rzeźb, instalacji świetlnych oraz filmów przedstawiających wykreowany przez niego cyfrowy wszechświat, zamieszkały przez fikcyjne postaci, surrealistyczne rośliny i zwierzęta oraz przedstawienia wirusów komputerowych[18][19]. Futurystyczny język wizualny artysty, który oscyluje pomiędzy abstrakcją oraz formami figuratywnymi, eksploruje związki pomiędzy człowiekiem i przestrzenią wirtualną oraz środowiskiem naturalnym[20].

Wystawy

[edytuj | edytuj kod]
Kuszenie św. Antoniego, 2010
Instalacja Stepana Riabczenki Błogosławiąca Ręka („The Blessing Hand”) w Galerii Saatchi w Londynie.

Prace Stepana Riabczenki były przedstawiane na licznych międzynarodowych wystawach, między innymi w Ludwig Museum (Budapeszt)[21][22], Albertina (Wiedeń)[23], Moderna galerija (Lublana)[24], Muzeum Sztuki i Historii (Bruksela)[25], MAXXI, Narodowe Muzeum Sztuki XXI wieku (Rzym)[26], Galerii Saatchi (Londyn)[27], w Królikarni (Warszawa)[28], Muzeum Sztuki Współczesnej(inne języki) (Zagrzeb)[29], Danubiana Meulensteen Art Museum (Bratysława)[30], w Moskiewskim Maneżu i Gostinym Dworze (Moskwa)[31], Art Centre Silkeborg Bad (Silkeborg)[32], oraz podczas Ars Electronica[33].

Dzieła były również eksponowane na szeroką skalę w rodzinnej Ukrainie, przede wszystkim w PinchukArtCentre w Kijowie, Mysteckim Arsenale[34][35], Ukraińskim Narodowym Muzeum Sztuki, Odeskim Muzeum Sztuki Zachodniej i Wschodniej(inne języki)[36][37], Narodowym Centrum „Ukraiński Dom”[38], Centrum Sztuki Współczesnej M17 w Kijowie[39], Odeskim Muzeum Sztuki Współczesnej, Instytucie Sztuki Współczesnej itd.[40]

Kolekcja

[edytuj | edytuj kod]

Dzieła w kolekcji publicznej[41]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

2020 – Finalista międzynarodowego konkursu Tampa International Airport Public Art Project[46]

2019 – Zwycięzca międzynarodowego konkursu na najlepszy projekt rzeźby-symbolu Międzynarodowego Portu Lotniczego w Odessie[47]

2012 – Laureat międzynarodowego konkursu rzeźby współczesnej „Kyiv Sculpture Project”[48]

2011 – Laureat nagrody PinchukArtCentre[49]

2010 – Laureat pierwszego ukraińskiego triennale sztuki abstrakcyjnej „ART-AKT”[50]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Stepan Ryabchenko – 68 Artworks, Bio & Shows on Artsy [online], www.artsy.net [dostęp 2022-05-06].
  2. ↑ Interview with Stepan Ryabchenko [online], Al-Tiba9 Contemporary Art [dostęp 2022-05-06] (ang.).
  3. ↑ СТЕПАН РЯБЧЕНКО ПРО СТЕПАНА РЯБЧЕНКО [online], МіТЄЦ, 5 listopada 2019 [dostęp 2022-05-07] (ros.).
  4. ↑ Odessa artist: Virtuosity as an ideology [online], odessa-journal.com, 23 maja 2020 [dostęp 2022-05-06] (ang.).
  5. ↑ Одеський художник Сергій Рябченко: справжнє мистецтво не старіє [online], Стрічка новин Одеси, 2 lipca 2013 [dostęp 2022-05-06].
  6. ↑ Abramovych.Art – Stepan Ryabchenko – Biography [online], abramovych.art [dostęp 2022-05-06].
  7. ↑ 30 до 30. Художник, Степан Рябченко. [dostęp 2022-05-06].
  8. ↑ Одесский художник попал в число самых успешных молодых украинцев по версии Forbes [online], odessamedia.net, 14 marca 2016 [dostęp 2022-05-06] (ros.).
  9. ↑ a b Strange Time: Степан Рябченко рассказывает о первом опыте кураторства и искусстве по ту сторону экрана [online], officiel-online.com [dostęp 2022-05-07] (ros.).
  10. ↑ ART LABORATORY. artlaboratory.art. [dostęp 2022-05-07]. (ang.).
  11. ↑ Пройдёт первая в Украине международная онлайн-выставка современного искусства [online], STYLEINSIDER, 7 maja 2020 [dostęp 2022-05-07] (ros.).
  12. ↑ Виставка Strange Time – Український Дім [online], uadim.in.ua [dostęp 2022-05-06].
  13. ↑ Strange Time. strangetime.art. [dostęp 2022-05-07]. (ang.).
  14. ↑ Степан Рябченко представил украинское искусство на международной биеннале в Южной Корее [online], officiel-online.com [dostęp 2022-05-06] (ros.).
  15. ↑ Українець потрапив до списку найкращих цифрових митців світу: вражаючі фото робіт [online], 24 Канал [dostęp 2022-05-07] (ukr.).
  16. ↑ The artworks of the Odessa digital artist Stepan Ryabchenko represent Ukraine at Expo Dubai 2020 [online], odessa-journal.com, 9 listopada 2021 [dostęp 2022-05-06] (ang.).
  17. ↑ Stepan Ryabchenko: «As an artist, I confirm the existence of the One who created the universe and the human» [online], ru-blur-fashion.com [dostęp 2022-05-06].
  18. ↑ Ryabchenko, Stepan | Art Collection Telekom [online], www.art-collection-telekom.com [dostęp 2022-05-07].
  19. ↑ Смотрите: Серия работ “Компьютерные вирусы” Степана Рябченко [online], officiel-online.com [dostęp 2022-05-07] (ros.).
  20. ↑ Show Promise: „Wooden Story” by Stepan Riabchenko [online], Zenko Foundation, 27 czerwca 2017 [dostęp 2022-05-07] (ang.).
  21. ↑ Permanent Revolution. Ukrainian Art Today [online].
  22. ↑ KEEPING THE BALANCE. Works from the Art Collection Telekom [online].
  23. ↑ Admin, В одному з найвідоміших музеїв сучасного мистецтва Albertina Modern відкрилась виставка українських художників [online], Marbeks, 16 kwietnia 2023 [dostęp 2023-08-17] (ukr.).
  24. ↑ https://www.mg-lj.si/en/exhibitions/3747/exhibition-donot-dream-dreams/
  25. ↑ Admin, У столиці Бельгії відкрили масштабну виставку українських художників [online], Marbeks, 4 sierpnia 2022 [dostęp 2023-08-17] (ukr.).
  26. ↑ Ukraine: Short Stories. Contemporary artists from Ukraine | MAXXI [online], www.maxxi.art, 3 marca 2022 [dostęp 2023-08-17] (ang.).
  27. ↑ Contemporary Ukranian Artists [online].
  28. ↑ Temporary exhibitions / Królikarnia – Xawery Dunikowski Museum of Sculpture [online], www.krolikarnia.mnw.art.pl [dostęp 2022-05-06].
  29. ↑ 'I Am The Mouth’ at Museum of Contemporary Art in Zagreb [online], BLOK MAGAZINE, 9 lutego 2018 [dostęp 2022-05-06] (ang.).
  30. ↑ 3RD DANUBE BIENNALE | Danubiana [online], danubiana.sk [dostęp 2022-05-06].
  31. ↑ ArtSvit at Cosmoscow 2015 [online], Artsy [dostęp 2022-05-06].
  32. ↑ Unfolding Landscapes [online], www.silkeborgbad.dk [dostęp 2022-05-06].
  33. ↑ Ars Electronica. Shortlist for ConcreteHouse.art Exhibition [online].
  34. ↑ Instant time [online], Арсенал [dostęp 2022-05-06] (ang.).
  35. ↑ The Museum Collection Ukrainian Contemporary Art 1985–2015 from Private Collections by Art-Dealer Igor Abramovych – Issuu [online], issuu.com [dostęp 2022-05-06] (ang.).
  36. ↑ Степан Рябченко визуализировал звуки тишины [online], ART Ukraine [dostęp 2022-05-06].
  37. ↑ Sounds of Silence by Stepan Ryabchenko at the Odessa Museum of Western and Eastern Art. Stepan Ryabchenko 2017-07-05. [dostęp 2022-05-06].
  38. ↑ Медіазалежність. Українська версія [online], uadim.in.ua [dostęp 2022-05-06] (ukr.).
  39. ↑ Stepan Ryabchenko – Neue Skultpur in Kiev | Art Collection Telekom [online], www.art-collection-telekom.com [dostęp 2022-05-06].
  40. ↑ КАМА: ГЕРОЙ ІНДУСТРІЇ СТЕПАН РЯБЧЕНКО | Kyiv Academy of Media Arts [online], 20 października 2016 [dostęp 2022-05-06] (ukr.).
  41. ↑ „Strange Time”: Art has no limits [online], odessa-journal.com, 16 maja 2020 [dostęp 2022-05-06] (ang.).
  42. ↑ Ryabchenko, Stepan | Art Collection Telekom [online], www.art-collection-telekom.com [dostęp 2022-05-06].
  43. ↑ Appearance | Adamovskiy Foundation [online], adamovskiy.foundation [dostęp 2022-05-06] (ang.).
  44. ↑ Zenko Foundation передал в дар Одесскому музею картину Степана Рябченко [online], Zenko Foundation, 28 listopada 2018 [dostęp 2022-05-06] (ros.).
  45. ↑ Роботи Василя та Степана Рябченко поповнили колекцію «Музею сучасного українського мистецтва Корсаків» [online], Marbeks, 16 lutego 2022 [dostęp 2022-05-06] (ukr.).
  46. ↑ Tampa International Airport Public Art Project [online].
  47. ↑ Новым символом Одесского аэропорта выбрали скульптуру Степана Рябченко [online], officiel-online.com [dostęp 2022-05-06] (ros.).
  48. ↑ THE APPEARANCE – SCULPTURE BY STEPAN RYABCHENKO AT KYIV SCULPTURE PROJECT – Dymchuk Gallery [online], dymchuk.com [dostęp 2022-05-06].
  49. ↑ PinchukArtCentre Prize [online], 2011.
  50. ↑ Повернемо калейдоскоп?.. [online], Новини в газеті Версії, 14 października 2010 [dostęp 2022-05-06] (ukr.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stepan_Riabczenko&oldid=71062130”